Lieve Bart, Het is zo onwerkelijk; je bent er niet meer! Jouw waardevolle aanwezigheid op kantoor, je lieve lach, jouw diepgaande intelligentie, je enorme attentheid voor iedereen... ik ga het missen! Rust zacht, lieve Bart! Heel veel sterkte bij dit grote verlies voor familie en vrienden! Liefs, Ingrid

je garde un excellent souvenir de Bart lors de sa venue à Aix en provence, un coureurs comme on veux en avoir dans une équipe. Toujours souriant et agréable Adieu Bart Eric

geschokt door dit bericht. ...... Ik wens zijn ouders en dierbaren veel sterkte en steun bij elkaar om dit intense verlies te kunnen dragen. Hetty van Stratum

Wat een verschrikkelijk nieuws. Rust zacht. Roos Dickhout

Wat een verschrikkelijk nieuws. Rust zacht. Roos Dickhout

Beste Dirk en Conny, Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit verlies!! Charlotte, Marloes, Xanthe (collega's afdeling communicatiewetenschap: "de meiden van kamer Z-527")

Onze jonge, innemende, getalenteerde, grappige, intelligente collega leeft niet meer. Je had zoveel te geven en hebt zoveel gegeven. Ik mis je nu al. Jan

Jaren na onze gezamelijke jeugdige wielerhistorie kwam ik je weer eens tegen op een bruiloft in Den Haag. Vol onder de indruk was ik van jou als persoon en besloot dat het jammer was dat ik je nooit meer sprak. Zoals het bij dat soort gedachten gaat is het daar nooit echt meer van gekomen. En zo zal het nu ook blijven. Sterkte aan alle familie en vrienden. Floris Goesinnen

Lieve Bart, Afgelopen maandag heb ik nog verschillende kopjes thee voor je ingeschonken. Elke keer als ik aan je bureau stond, schrok je op van je werk. Dat vond ik typisch Bart, helemaal op gaan in iets en daardoor een beetje afwezig. Aan het eind van de dag maakten we nog een grapje, er had een vrouw voor je naar kantoor gebeld. De volgende dag bleek het helemaal niet zo spannend, het was gewoon een collega. Die dag hoorde ik ook het nieuws over jou. Dat vind ik na een week nog steeds niet te bevatten, heel verdrietig en onwerkelijk. Rust zacht Bart! Liefs, Daniëlle

Lieve Bart, Ik heb je ontmoet in juli dit jaar. Ik voelde me meteen op me gemak bij je. We hebben veel tijd doorgebracht met elkaar. Ik ben veel om je gaan geven en nog steeds. Je zal altijd een speciaal plekje hebben in mijn hart. Ik zal je missen. Ik hoop dat je de rust gevonden hebt. Kus Anne

Wij hebben elkaar voor het eerst ontmoet tijdens de introductieweek van onze studie MPA; het klikte gelijk. We hebben die week bij onze vriend Bjorn thuis gezeten onder genot van een drankje; Je frisse karakter, je moed om je leven om te gooien (van wielrennen naar studeren), je filosofische gesprekken maar vooral de overtuiging en wilskracht in het Leven spraken mij gelijk aan. Tijdens de studie bleek al snel dat wij de ‘kritische’ waren van alle studenten; we namen niet alles gelijk aan; wilde alles weten tot op de bodem en hadden de kracht en kennis om ons te onderscheiden. Als studiegenoot en vriend haalde je het beste in mensen naar boven en gaf je ‘out of the box’ denken een andere dementie. Ook naast het studieleven, was je altijd wel te vinden in de Basket; gezellig drankjes doen & lunchen terwijl we andere belangrijke aspecten van het leven bespraken. Zo was je altijd nog gepassioneerd door wielrennen, was je opzoek naar jou ‘perfecte’ vriendinnetje en boden wij jou hulp om de stages makkelijker door te komen. Maar ook in het Amsterdamse nachtleven was jij aanwezig; Feesten en losgaan als geen ander, is hoe ik jou herinner. Jij was de gene die het belang van samen vieren en samen het studeren beleven hebt vormgegeven. Ook tot na de studie was jij altijd de initiatiefnemer om alle studiegenoten weer bij elkaar te krijgen en elkaar op de hoogt te houden van wat ons bezig hield. Na het behalen van onze bul, bleek al snel dat ik de eer had om jouw collega te worden bij Fluent. Voordat ik was begonnen, bleek dat jij al een hele introductie over mij had gehouden; zo sprak je: ‘Ik weet alles wat je over Deanie wilt weten’. Om dit goed te vieren hebben we heerlijk, onder genot van een sigaar en een cognacje, over onze carriere plannen gefantaseerd. Alle onzekerheden die bij een eerste baan komen kijken hebben we besproken, maar met vol moed gingen we beide aan de slag. Het was fijn, om samen met jou te beginnen aan een nieuwe fase in ons leven. Lieve Bart, jouw verlies is en blijft een grote schok. Veel te jong heb je besloten dit leven te verlaten, een keuze die ik maar moeilijk kan begrijpen. Lieve Bart, hopelijk heb je je rust gevonden, je zult altijd in mijn gedachte zijn. Veel liefs, Deanie

Bart, geschokt en verslagen door het bericht dat je er niet meer bent. Je was een wervelwind die ons team kwam versterken. Via je stage en later in vaste dienst hebben we vele uren gedeeld met zaken als de werking van rekenmodellen, aanpak van projecten, telefoons, de mens en natuurlijk fietsen. We hebben serieuze momenten gehad, afgewisseld met humor en mooie verhalen over fietsen en vakantie. Je enorme snelheid, grenzeloze inzet, interesse en behulpzaamheid zal ik enorm missen. Ik ben dankbaar dat ik je gekend heb en hoop dat je je rust hebt gevonden. Ik wens alle familie, vrienden, kennissen en collega’s sterkte met de verwerking van dit verlies. Rob

Ik zag de rouwadvertentie in de krant en herkende de naam... toen ik het internetadres intikte, was het eerste wat op viel, de foto. Het is écht de Bart met wie ik heb gespeeld, vroeger... Een raar gevoel werd mij meester. Dit kan niet! Dit hoort niet te kunnen... Ik wilde mijn medeleven betuigen, via deze weg. Ik heb bart niet langer gekent dan een paar jaar in mn jeugd. Van toen ik een jaartje of 10 was, en we samen speelden.. Hij had een fiets met versnellingen, waar ik heel jaloers op was ;-) ik geloof dat ie blauw was... eerst woonde hij in bos en lommer, en daarna in sloten, waar we op dezelfde fiets hebben rond gecrossed ;-) Ik heb altijd veel plezier gehad met m, zoals jonge jongens dat kunnen hebben! Kattekwaad uithalen en dingen doen die eigenlijk niet mochten :-) we hebben zelfs nog een keer geprobeert, om batterijen te laten ontploffen met behulp van lucifers! Wisten wij veel :-) Ook ben ik met die fiets van m, een keertje bij het GAK, keihard door een slagboom gereden, omdat hij iedere keer net iets sneller het rondje kon fietsen dan ik. Dat kon ik natuurlijk niet over mn kant laten gaan, dus fietste ik als een malle hetzelfde rondje, maar vloog daarbij uit de bocht, dwars door de slagboom heen! Gelukkig konden de mensen van het GAK er toen best om lachen ;-) Ik heb Bart dus slechts een paar jaar meegemaakt, maar het was een fijn maatje! Ik vond het een vreemde gewaarwording om te lezen dat hij zo jong al is heen gegaan. Dat hoort helemaal niet! Ik hoop dat de familie en vrienden een mooie herinnering aan hem levend houden en ik wens iedereen heel veel sterkte toe! Het is simpelweg een klote iets om te moeten doorstaan! Ik hoop dat Bart zn leven mooi heeft kunnen leven en dat hij heeft kunnen genieten van de jaren die hij wél heeft gehad! Ik geloof dat het leven gewoon niet altijd even eerlijk is, en dit soort dingen die bevestigen dat maar weer is... Heel erg veel sterkte toegewenst! Een oud klasgenootje, Nanno

Lieve Bart, Ik heb je twee jaar geleden leren kennen. De neef van mijn vriendin Renske. De neef die altijd zoveel voor haar heeft betekend. Ik begreep ook snel waarom. Je kon met jou lachen maar ook serieuze gesprekken hebben. Je stond voor Renske klaar als ze je nodig had. Een fijn en mooi mens. Hoewel ik je niet lang heb gekend, heb ik toch een aantal momenten meegemaakt die me bij zullen blijven. Onze housewarming bijvoorbeeld. Je had een mooie kurkentrekker voor ons gekocht. Zo eentje die je aan de tafel moest vastmaken. En Bart zou even voordoen hoe makkelijk dat werkt, zo'n handig apparaat. Dat hebben we geweten. De inhoud van de fles rode (!) wijn zat in no time op ons behang. Bart schrok enorm, wij konden er hartelijk om lachen (dat had er waarschijnlijk ook mee te maken dat we het er makkelijk af konden halen;). Afgelopen zomer op het Zuiderstrand in Den Haag. Een mooie, warme zomerdag. Enige weken daarvoor had Renske je vertelt van onze trouwplannen. Je was blij voor ons. We gingen die avond eten bij strandpaviljoen 'Zuid' in Den Haag. De locatie die we op het oog hadden voor ons huwelijksfeest. Het eten en de locatie kregen jouw goedkeuring. Het is onwezenlijk maar ook een mooie gedachte dat, hoewel je helaas niet bij ons kunt zijn op onze huwelijksdag, je toch op de locatie bent geweest waar we het vieren. In het najaar, je was net terug uit India, zijn we gaan eten bij een Italiaan vlakbij de Nieuwmarkt in Amsterdam. Met je hypermoderne vouwfiets zonder ketting kwam je aanfietsen. India, was niet in alle opzichten een mooie reis geweest. Je was ziek geworden en had in het ziekenhuis gelegen. Op je werk maakte je lange dagen. De details van de gesprekken zijn me ontschoten nu ik probeer terug te denken aan die avond. Beelden blijven wat dat betreft beter hangen. Je genoot zichtbaar van het eten, de mooie fles wijn en discussies over 'of Amsterdam nou een leuke stad is voor je studententijd of niet'. We namen afscheid en je fietste de nacht van Amsterdam in. Tweede Kerstdag in Malden. Anderen hebben het ook al gezegd. Sneeuwballen gooien en een beetje ouwehoeren. Samen met Loran heb ik nog anderhalf uur naast je gelopen bij een wandeling. We hadden het nog over het wielrennen en jij vroeg nog of het paviljoen waar we in de zomer samen hadden gegeten de locatie voor ons huwelijksfeest zou worden. Ja dus. En jij bent er in onze gedachten bij. Ik ben blij je te hebben gekend. Het ga je goed. Liefs, Edwin.

Wat een ongelofelijk bericht om te krijgen,je enigste zoon Bart die deze keus heeft gemaakt, Voor Ouders,Grootouders,Familie,Vrienden, voor nu en de toekomst, vind de kracht om door te gaan,en in liefde terug te denken aan deze mooie Bart. Silvain,Eef

Hey lieve Bart, Toen ik op de VU werkgroepen gaf aan masterstudenten kwam jij binnen, een week later dan de rest. Je was op het laatste moment veranderd van studie. Of je er nog bij mocht. Ja, graag! Vanaf die dag vond ik je leuk, vrolijk, enorm sociaal, slim, inspirerend, fanatiek, bescheiden, grappig, talentvol en lief. Wat een kwaliteiten in één mens! Ik heb je verteld dat ik een baan had gevonden bij fluent én dat ik bezig was met het creëren van stageplaatsen. Het leek je een inspirerende uitdaging waar je je kwaliteiten en ambitie goed in kwijt kon. En dat bleek: het sollicitatiegesprek ging zó goed dat ik je nog geen vijf minuten nadat je het pand uitliep heb gebeld. Je scriptie ging soms wat moeizaam, afbakenen vond je moeilijk; je wilde de hele wereld onderzoeken in vijf maanden. Maar wat heb je een topproduct afgeleverd! Je hebt zoveel laten zien dat fluent voor jou een nieuwe functie heeft gecreëerd, ondersteunend adviseur. Zo kon je naast je studie een dagje per week bij ons komen werken. We wilden je graag houden. Na je het behalen van je diploma kwam je fulltime in dienst. Wat een aanwinst op het team, in meerdere opzichten. Ik moet nu ineens denken aan hoe je op de teamdag in 2009 de benen onder je lijf vandaan hebt gerend bij ‘Wie is de mol?’. Jij was mijn maatje bij fluent, even oud, zelfde opleiding aan de VU en we deelden veel interesses. Tijdens het laatste zomeruitje hebben we onze reisplannen besproken, jij naar India en ik naar Senegal. Je hebt me nog om tips gevraagd voor je India reis. Vorige week hebben we onze ervaringen nog gedeeld. We konden samen lachen en namen elkaar in vertrouwen. Jij hebt er geen idee van hoeveel indruk je op me hebt gemaakt en hoeveel impact jouw plotselinge dood op mij heeft. Ik mis je nu al. Goede reis! Veel liefs, Marlou

Bart, Maandag waren we samen nog plannen aan het maken, afspraken aan het voorbereiden en met jouw artikel bezig, zo vol leven, zo energiek. Ik weet nog dat je bij ons wegging aan het eind van de dag, " We bellen morgenvroeg nog even, kan ik je rond 9uur bellen?" riep je nog. Zo onverwacht kwam een ander telefoontje. Lieve Bart, wij en zeker ik gaan je enorm missen. Nooit meer jouw energieke gestuiter, briljante analyses, plezier en pret ogen. Onvoorstelbaar..... en hoe kom ik er nu ooit achter hoeveel liter water er op aarde is? Bart ik probeer jouw keuze te begrijpen, vaak lukte het me jouw gedachtegangen te volgen maar nu lukt me dat niet. Moedige krachtige Bart ik hoop dat je rust hebt gevonden, Geert

Lieve Bart, Denk aan je inspirerende woorden, die mij nu kracht geven. Lees je mooie brieven, die me nu vervullen met liefde en verdriet. Met mijn gedachte bij jou, je ouders Conny en Dirk en alle herinneringen die we samen hadden. Je hebt in je korte aanwezigheid hier op aarde veel betekent, veel meer dan je zelf in de gaten had. hou van je, lief vriendje voor het leven

Mijn vrouw leest vandaag in de krant en ziet veel rouw-advertenties die vermelden dat Bart Oegema overleden is. Het is toch niet Bart, dat vriendje van Wietse toen ze een jaar of 7 waren en bij elkaar in de klas zaten? Nee dat kan niet! Toch maar even checken op Internet. Dat is dus echt schrikken! Als ouders is dit het ergste wat je overkomen kan. Conny en Dirk, wat moet dit een ongelofelijke zware klap voor jullie zijn. Bart is heel goed vindbaar op Internet en blijkt heel wat bereikt te hebben in zijn korte leven. De parallellen in zijn levensloop met die van onze zoon zijn bijna beangstigend, uitgezonderd het wielrennen. Wij hopen dat jullie de kracht zullen hebben dit verdriet te kunnen dragen. Dirk en Tilly Dijkstra 1066LA 88

Paul & Fritz Kalkbrenner - "Sky And Sand" (Official Video)

Lieve Bart, Woorden schieten te kort Ik voel heel veel liefde Zaterdag was je nog bij mij Het was de laatste keer Je stond altijd voor iedereen klaar Je was zo mooi, zo goed Mijn hart is verscheurd Waar je altijd zal blijven Ik hoop dat je rust hebt Zal er altijd voor je zijn Ik hou van je. Je vriend

Eigenlijk ken ik je alleen maar van dat je als baby in een emmer zat te badderen bij je opa en oma achter in de tuin. Je ben bent opgegroeid als een mooi en goed mens als ik alle berichten en verhalen die ik heb gehoord en nu lees. We blijven in ongeloof achter. Lieve Conny en Dirk, ome Herman en tante Annie heel veel sterkte de komende tijd met het verwerken van dit enorme verlies. Bart, we hopen dat je je rust hebt gevonden.

Lieve Conny en Dirk, Soms wil je gewoon dat het niet waar is..... Het zingt al twee dagen door ons hoofd, sinds Bob het vertelde. Bart blijft voor ons de jongen met de zachte ogen, het verlegen kindje dat eerst onder ons bed keek waar de poes was en de stoere jongen die zijn benen open schaafde op zo'n wielerwedstrijd in de Friese Wouden en toch doorging. Hij zit ergens tussen al die herinneringen en het duikt steeds weer op. Kon je de tijd maar terugdraaien. Veel liefs, Jelma en Frits

Hey Bart, misschien raar om een berichtje te sturen naar je.. Maar om de een of andere reden voelt het goed. Geen idee ook of je dit  kan lezen, en als je het al zou lezen of je me nog zou kennen. Paar jaar geleden hebben we gezellig bij Bas in Casa in  Amsterdam op zijn kamer drankjes gedronken. Ik heb je toen lang gesproken over je wielrencarriere. Met mijn interesse in topsport vond ik het maar een mooi verhaal, een leven in Nederland en een leven in Frankrijk! Ik kreeg zelfs allebei je telefoonnummers. Opgeslagen als 'Bart Bas NL' en 'Bart Bas Frankrijk'. Ik geloof niet dat we daarna nog vaak gesmst hebben maar toch was het genoeg die avond om nu toch echt te schrikken bij het bericht op de Facebook van Bas. Opeens ben je overleden.. Hoe kan dat? Ik kan er niks terug over vinden op internet.. Plotseling staat er, pff! Nu ik hier op je site ben schrik ik nog meer, wat moet jij het zwaar hebben gehad. Ik ben er echt van geschrokken. Raar eigenlijk als je je beseft dat we elkaar maar 1 avond gesproken hebben. Toch veel liefs ook voor iedereen die je nu mist! X Kim

Wat is er gebeurd? Ik kan het nog steeds niet geloven. Met kerst met de hele familie zoals altijd nog gezellig bij elkaar. Buiten lag een flinke pak sneeuw, dus dat betekende sneeuwballen gooien! Kan me nog goed herinneren hoe jij stond te lachen toen je vader in de sneeuw lag te stoeien met zijn broer. Ruim twee weken later een telefoontje dat je overleden bent. 'Zal hij een ongeluk hebben gehad?' schoot meteen door me heen. Maar nee, je hebt er zelf voor gekozen. Zoiets verwacht je niet, zeker niet zoals ik jou ken: altijd lachend, fanatiek in de sport en in voor een gezelschapsspelletje met je neven en nichten. Maar dit was jouw keuze, we zullen er mee moeten leven. Blijven over de goede herinneringen en de prachtige foto’s van je die ik overal tegenkom. Dirk en Conny en andere dierbaren: veel sterkte in deze moeilijke tijd. Steven Roovers

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Veel woorden komen in mij op, maar ze passen allemaal niet echt.. "Verward" past nog het beste bij mijn gevoel over jouw afscheid.. Sterkte aan alle mensen die je dierbaar waren. Ben Fortuin

Waarom Bart? je had zoveel lieve mensen om je heen je kon bij iedereen terecht. Je was zo'n fijne jongen en heb zoveel plezier met je gehad op en naast de fiets. lekker een dag door de Amsterdam slenteren of een dag op de fiets ploeteren we waren nooit uitgesproken. Maar nu weet ik niet meer wat ik moet zeggen, behalve dat ik je ga missen. Ga in vrede lieve Bart Lars Jun

ik heb bart leren kennen toen we samen bij bert story piels reden. een erg aardige jongen die heel hard kon rijden vooral bergop ik wil de familie strekte wensen met hun verdriet!! stefan slager en familie

Ik kende Bart niet goed, heb één keer een hele gezellige avond met hem gehad samen met mijn broertje, die een goede vriend van hem was. Ik zal deze avond nooit vergeten, en wil de familie en vrienden heel veel sterkte wensen met dit verdriet. Tom

Je denkt: een zondagskind. Oprecht, lief, slim, knap en meer. Je weet: echt een goed mens. Helaas voelde het zondagskind zich een maandagmorgen. Alle goeds voor een ieder, Sander.

Dear Bart, It is with great sorrow that I write this. It is hard to believe that the person who was so involved with bringing people together has left us. We always had a good time in the MPA group when we met socially. Bart you often took this role of organising the event and you will be greatly missed. It was only in October where we sat side by side to receive our graduation certificate. It was a great day and good to catch up. You had come back from India and you were gearing up to start your new job. Your future looked so promising. My condolences to your family and friends and I wish them courage and strength to cope with what is to come. Best wishes, Janet MacNeil Vroomen

Weet niet echt hoe te reageren terwijl ik het altijd wel moest weten als Bart meeging met de Nationale selectie naar wedstrijden. Heb Bart diverse keren meegemaakt en zelden zo´n fijne intelectuele correcte renner meegemaakt. Hij wilde zo graag profwielrenner worden en deed er ook alles voor. Was eigenlijk een buitenbeentje in de wielerwereld maar hij was ook getalenteerd maar eigenlijk te netjes voor de keiharde mentaliteit in onze sport. Ik heb hele fijne herrineringen aan Bart en uiteraard ook zijn grootouders die altijd op de koers waren in binnen en buitenland. Eerlijk gezegd wij (mijn familie) en ik zijn echt geschrokken. Een goei menneke dat talentvol was is er niet meer. Alle sterkte voor zijn ouders en alle andere familieleden. Egon van Kessel

Achterneefie, Vroeger hebben we vaak gespeeld samen. Jij vond het altijd heerlijk om naar Spoolde te komen. Boompje klimmen, slootje springen en dat soort dingen… dat was je niet gewend in Amsterdam. Arjan en ik waren samen met een jongen uit Friesland (Wilbert volgens mij) je allerbeste vriendjes, zei je altijd. Ik kan me nog veel leuke dingen herinneren. Jij, Arjan, Christiaan en ik slapen in de schuur bij Oma Veldkamp. Die nacht begon het zo vreselijk te onweren dat we de rest van de nacht toch maar binnenshuis hebben doorgebracht. Of toen die keer slootje springen. Er moet nog een filmpje zijn waarop te zien is hoe jij wel 20 keer een aanloop neemt, maar elke keer vlak voor de sloot stopt omdat je het toch niet aandurft. Mijn eerste echte logeerpartijtje was bij jou. In Amsterdam… Sloterdijk als ik het goed heb. Het was 1 januari en wij waren druk bezig om vuurwerk dat niet was afgegaan op te zoeken. Vooral de 100.000 klappers, Rentenkers noemde jij ze, leverden veel rotjes op waar nog een lontje aan zat. We hebben nog fikkie gestookt onder een viaduct… schitterend vond ik het. Amsterdam was voor mij een groot avontuur. Ook herinner ik me nog goed hoe benauwd je het kon hebben door de Astma. Een keer hebben we in een tent geslapen bij Henk en Mien op de “camping”, toen je een heftige astma aanval kreeg… dat heeft behoorlijk indruk op me gemaakt. Ik zal dat nooit vergeten. De laatste jaren zagen we elkaar nog maar weinig, alleen nog op familiedagen. Ik kan niet geloven dat je er niet meer bent. Ik hoop dat je nu op een mooie plek bent en dat je je rust hebt gevonden.