Zomaar ben je weggegaan geruisloos alsof op kousenvoeten hoe breekbaar droeg de vroege morgen nog de laatste klanken van jouw stem maar je zult in de roep zijn van de wind en in het fluisteren van de bomen in al onze harten zul je wonen en nooit in ons vergeten zijn ga maar, ga maar naar het licht want voor altijd is je naam geschreven in alle registers van ons leven gekerfd, tot in de eeuwigheid ga maar, ga maar naar het licht