Proficiat lieve pappa....vandaag zou je 80 zijn geworden... We missen je nog iedere dag,....elke minuut, seconde van ons leven. Wij zullen je nooit vergeten! Ik hou van je....dikke kus

Sterven aan kanker .... Je viel veel af en voelde je niet goed Je ging naar de dokter en gaf wat bloed, Onderzocht werd je van top tot teen De uitslag ging daarna door merg en been. Kanker, bleek je te hebben in je longen, deze diagnose was snel tot ons doorgedrongen. Je werd vrij snel in het ziekenhuis opgenomen Maar die bestralingen zijn er niet meer van gekomen. Nader onderzoek bleek aan te tonen, De kanker had al teveel bezit van je genomen. Meer doen dan wachten op het einde kon je niet, Jou af te zien takelen deed mij zoveel verdriet We hebben in die tijd zoveel samen gesproken En dat je beter werd ... bleef je steeds maar hopen. Je viel steeds meer af en kon niet op je benen staan, Men moest je helpen met van alles en naar de wc toe gaan. Toen de tijd kwam dat we afscheid moesten nemen, Hield ik mij groot, maar ik kan er nu nog om wenen. Ik hoop oprecht dat je nu rust hebt en gelukkig bent Maar jou missen ... ik denk niet dat dat ooit went. Lieve Pap....Ik mis je enorm.

Mijn vader blijft mijn vader. Zo eigen en vertrouwd. Ik wil hem niet graag missen. Omdat ik van hem houdt. Maar nu de dag gekomen is. Dat ik hem moet laten gaan. Mijn gedachten zeggen dat het goed is. Maar in mijn ogen blinkt een traan

Dag lieve papa. Ik kon het niet voorkomen, Dat je nu al zou gaan. Ik zie je steeds weer in mijn dromen, weet je, ik droom heel veel voortaan. Ik kende je 23 jaar. Mijn beste vriend. Na die lange jaren, heb jij je rust verdiend. Ik denk dat ik je ooit weer zie, op een andere plek en andere tijd. Een ding weet ik dan wel, ik raak je nooit meer kwijt!

Jij moest gaan Liet ons achter verward, verdrietig, boos, héél boos Waarom? Kun je je afvragen De mooie herinneringen houden we vast Altijd in ons hart nooit vergeten Ik weet dat je op ons wacht waar je ook bent.. Dag lieve pap, Tot ooit