18 years today... I even look like you now! :-)

We missen je nog steeds.. RIP.

Als kind was het al heel bijzonder om naar het buitenland te gaan. Tijdens een herfstvakantie in Noorbeek (Limburg) deden we vaak kleine uitstapjes naar Duitsland en Belgie. Dit was uiteraard nog voor de euro en geldautomaten, dus moest je ter plaatse geld wisselen. Op zo'n dag wouden we naar de grotten van Han waar uiteraard in Belgische franken betaald moest worden. Mijn vader deed daarom ook niet kinderachtig, en wisselde daarom 25 gulden om. Toen kon je nog wat met 25 gulden. Hij kwam dan ook teruglopen met en stapel bankbiljetten waar de hele familie stevig van onder de indruk was; briefjes van 100 en 1000 of het niets was. Heit voelde ich letterlijk de koning te rijk. Nog groter was echter de teleustelling dat hij te weinig geld had om de kaartjes te kopen. Kostelijk!! Ik zie nog Wessel die trap aflopen met een grijns op zijn mond van oor tot oor.

Iedereen weet wel specifieke dingen te noemen die opvallen bij een bepaald persoon als je iemand goed kent. Een van de dingen die mijn vader had/deed was een heel klein kuchje hebben als er iets moest gebeuren waar hij veel bij na moest denken of als het spannend was; bijvoorbeeld kaartlezen in de auto tijdens vakantie. Het kuchje hebben we heit altijd veel mee geplaagd. Ik kan het nog steeds horen als ik er aan denk.

Herinneringen; tja waar begin je. Je zou natuurlijk met de eerste, de laatste of de meest dierbare kunnen beginnen. Desondanks vind ik het moeilijk om er een specifiek te noemen. Een van mijn meest dierbare herinneringen is op met mijn vader en mijn broer Wessel op Texel tijdens een zomervakantie. Ik weet eerlijk gezegd niet meer welke; het werd een soort jaarlijks fenomeen. Op een mooie zomeravond gingen we na 's avonds even in het dorp te zijn geweest ergens op het hoge duin (die de camping overzag) naar de zonsondergang zitten kijken. Met zijn drieen op een rijtje zaten we dan naar die zonsondergang te kijken terwijl we een mars deelden. Nu wellicht iets waar niemand meer warm voor loopt, voor mij een heel bijzondere herinnering. Voelde me dan echt een man van de wereld ondanks dat ik denk ik maar een jaar of zeven acht was.