Deze foto's die ik nu ga plaatsen zijn o.a. genomen in Normandië. Het was duidelijk afkomstig uit een rolletje van Ko zijn toestel. Ik heb ook zo veel foto's en ik heb uit woede ook veel foto's vernietigd. Daar heb ik nu toch wel een beetje spijt van. Geen foto's van Ko natuurlijk. Ook zijn jeugdfoto's niet. Maar ach, wat maakt het uit. Hij is weg, en de herinneringen zitten in mijn hoofd en gedeeltelijk op de foto's. Ik blijf foto's plaatsen, ik vind ze in alle hoeken en gaten in dit huis. Ik mis mijn manneke en je kunt uit de foto's opmaken wat indruk op hem heeft gemaakt. En hij fotografeerde mij veel omdat hij genoot van de uitdrukking op mijn gezicht......

Ik weet niet meer welk jaartal, maar we zijn met zijn beiden naar Luxemburg gereden, omdat daar totale zonsverduistering was. In Nederland zou het maar een gedeeltelijke zijn. Op de heenweg was het nog vrij rustig, maar dat kan ook wel komen omdat we een dagje eerder zijn gegaan. De volgende dag was het razenddruk daar, en je voelde echt een spanning ontstaan. De zon scheen, maar na een paar uur werd het bewolkt, dus wij keken elkaar al wat triest aan. Maar toch toen het eenmaal begon, we stonden tussen een veel mensen, werd de natuur steeds stiller, de mensen om ons heen werden ook steeds stiller, totdat het echt gewoon compleet donker was. Een ervaring echt om nooit meer te vergeten. Langzaam werd het weer lichter, gingen de mensen toch ietsje meer opgeluchter met elkaar praten en begonnen de vogels weer te fluiten. Diezelfde dag zijn wij terug gereden, maar dat deed iedereen dus. Ik geloof dat er een file ontstond tussen Luxemburg en Nederland en ik heb echt nog nooit in zo'n leuke file gezeten. Mensen die elkaar hielpen met broodjes en drinken, echt gewoon heel bijzonder. Ko heeft foto's gemaakt van de zonsverduistering en die ga ik hier nu plaatsen.......

Mieke, dit logje wordt mooier en mooier. Het helpt ontzettend veel, al die mooie en leuke foto's te zien. Dank je dat je dit alles doet. Annemiek

Toen Ko een tijdje bij mij woonde werd Clinton voor de tweede keer beedigd als president. Ko was net op tijd thuis na zijn werk en we hebben samen met een bord eten op schoot de hele ceremonie bekeken. Vandaag is de dag van Obama, wat zou Ko het in dit geval gewelddig hebben gevonden. De eerste zwarte president, is heel bijzonder in de geschiedenis om mee te maken. Margaret .

Als rechtgeaarde Amsterdamse was ik dus nooit op de Wallen geweest. Trouwens, wat had ik daar ook te zoeken. Ko besloot mij dus op een tripje De Wallen te trakteren. De mini had hij op 1 van de grachten geparkeerd. Eerst lekker uit eten en toen gingen we naar een peepshow. Hij duwde mij een munt in mijn handen en daar stond ik dus in een hokje, afgescheiden van andere mensen, naar een bijzonder blote dame te kijken, die op een ronddraaiende tafel haar kunsten vertoonde. Toen ze bij mij was gearriveerd, keek ze stomverbaasd en ik grijnsde even naar haar, waarna ze teruglachte. En dat was dus de peepshow. Daarna nam hij me mee naar de Casa Rossa en mijn mond hing ongeveer op de grond bij het zien van sommige dingen. 2 mensen deden HET gewoon in het publiek en het koude zweet brak me uit toen ze steeds dichter bij kwamen. Het leken wel 2 machines, jasses. 1 dame die met haar ... een sigaar kon roken, en de rest ben ik van schrik vergeten. En toen een gewoon rondje De Wallen. Ik voelde me daar absoluut niet onveilig en trouwens Ko was toch bij me? Hij nam mij ook mee naar binnen in een sexwinkel en mijn hemel, wat kon je daar interessante dingen kopen. Hebben we natuurlijk niet gedaan, maar blijkbaar had de uitbater wel lol in ons, want ik mocht alles uitproberen. Hij deed dan wel de deur even op slot....... daar hebben we vriendelijk voor bedankt. Maar ja, toen was het eigenlijk tijd om naar huis te gaan, alleen we waren beiden vergeten aan welke gracht Ko de mini had geparkeerd, wahahaha. Ik moet er nog om lachen. Ko werd steeds zenuwachtiger, maar dan komt er bij mij iets naar boven wat mensen aantrekt, ik kan het niet uitleggen. Ik zag een vuilnisboot aan komen varen en riep naar die mannen of ze een rode mini hadden gezien. Nee, hadden ze niet, maar we mochten meevaren en dan gingen ze wel helpen zoeken. Dikke pret daar aan boord van dat schip midden in die troep. En opeens zag Ko de mini staan. Ze hebben ons keurig aan de kant gezet bij de mini, we hebben nog luidkeels ze bedankt en al giechelend de mini ingedoken. De rest is intiem die hou ik lekker voor mezelf. Maar wat een boeiende avond was dat. Welk vriendje neemt nu zijn vriendinnetje mee de wallen op? Nou, Ko dus......hi hi

Who can say for certain Maybe you're still here I feel you all around me Your memories so clear Deep in the stillness I can hear you speak You're still an inspiration Can it be... And you are watching over me From up above Fly me up to where you are Beyond the distant star I wish upon tonight to see you smile If only for a while to know you're there A breath away's not far to where you are Are you gently sleeping Here inside my dream And isn't fate believing All power can't be seen As my heart holds you Just one beat away I cherish all you gave me, everyday Watching me From up above And I believe, that angels breathe And that love will live on and never leave Fly me up to where you are Beyond the distant star I wish upon tonight to see you smile If only for a while to know you're there Margaret

Wat staan er weer leuke foto's bij. Ko kan inderdaad heel wat gezichten trekken! Ik zie ook vele foto's van Blanes. Ko met zijn vader en de boot! Hij had vele keren geprobeerd deze boot te varen in de golven, maar het was vreselijk moeilijk want de golven waren vaak erg wild in Blanes!! Ko had ook een zwembandje/ring, waar wij om de beurt op sprongen en dan gauw zitten, zodat de golf je dan op het strand gooide. Helaas ging dit een keertje verkeerd! Ko sprong op de ring en zijn billetjes gleden door het gat in het midden van de zwemband en zijn beentje staken recht in de lucht. De golf kwam eraan en hij kon niets anders doen dan mee te rollen in de golf. Ben toen gauw naar hem toe gezwommen en hem uit het bandje geholpen. Ik vreesde dat hij zou huilen, maar nee hoor, hij vond het PRACHTIG