Langspeelplaat van de Flying Dutchess, die de luisteraar teruggevoerd naar 1968, Torremolinos, Costa del Sol. Recorded 'live' at The Blue Note. De LP is voorzien van een originele handtekening van de jazz-pianiste/zangeres, gedateerd 1/3..87 (Amsterdam). Zie de etalage van Kringloopbedrijf Het GOED, vestiging Assen voor meer informatie : http://www.hetgoed.nl/Winkelen/Etalage.aspx

Pia you are the best .I spend a whole week in Scheveningen and was there every night . And i still listen to your music weekley and that was in the 50st . Am sorry for the fam you are going and i just found out about the verry best to who is left behind

Het, laatste jaar in Noordwijk, was 2007 samen nog met Marga zij was zo energiek en jij Pia was moe en Marga wandelde nog met de hondjes langs het strand en je zij ik zou me geen raad weten als Marga er niet meer zou zijn ,en je zij, ik hoop dat ik eerder ga als zij, maar het werd anders om Jullie gingen aar spanje om een fijne flat te kopen ik weet hoe het afgelopen is jammer dat jullie er niet meer zijn het is een gemis geen Pia en Marga op het terras van Huis ter Duin jullie waren een eenheid samen mopperen op elkaar dat waren we zo gewend maar ook met humor , je zei mijn handen doen het niet meer en je rookte nog een sigaret en mijn schouders zijn ook kapot ach ,het is goed zo .........dag lieverds gelukkig zijn jullie weer samen gr Ankie

Doordeweeks draaide ik veel jazz in de club. Een beetje het ijzeren repertoire; Oscar Peterson, Billy Holliday, Chet Baker, maar ook Les Brown en de Manhattan Transfer. Tijdens het jaarlijkse North Sea Jazz Festival kwamen dit soort coryfeeen dan ook regelmatig in de club met in hun kielzog de onvermijdelijke hangarounds en groupies. Prettig gezelschap, ik kan niet anders zeggen, hoewel ik geen groot jazzliefhebber ben. De "grote jongens" uit de scene bleken hele gewone mensen te zijn, zonder kapsones, maar wel zeer gedreven waar het hun muziek betreft. Zo heeft er eens een swingende neger met een grote bos kroeshaar een halve avond in mijn platenbak staan wroeten, onderwijl onophoudelijk verzoekjes aanvragend. Hij wilde graag Peter Allen horen, en een track van een obscure verzamel elpee van het Chick Webb Orchestra. Op een gegeven moment kwam hij een elpee tegen die hem een kreet van vreugde ontlokte: "Jeez...Do you really play this kinda stuff here ??" Ik beaamde het en hij zei:"I'm participating on this one, you know !" en hij wees met een gespierde vinger op zijn naam achterop de hoes: HERBIE HANCOCK. Ik pleurde zowat van me kruk. Stond ik zomaar een beetje plaatjes te draaien met een van de onaantastbare jazzgoden van dat moment. Het bleek een gewone aardige knakker die onze huispianist Chris Smildiger, toch ook niet de eerste de beste, en passant een paar onnavolgbare loopjes bijbracht. In die sfeer groeide de roep om de Jazzdiva. Zo'n vijfentwintig jaar eerder had de Jazzdiva op globaal vijftig meter afstand van de club grote triomfen gevierd. In de "Vliegende Hollander" speelde zij met of zonder Millers iedere avond het dak eraf. Legendarisch zijn de verhalen van de mensen die niet meer naar binnen konden, bij de ventilatieramen naar binnen hingen om maar geen noot te hoeven missen. De Jazzdiva was in Nederland, Henk van der Meyden had het geschreven. Via via informeerde Agaath, de bedrijfsleidster, wanneer en voor hoeveel mevrouw genegen was om af te dalen naar de Club. Ze was helemaal niet genegen.... Scheveningen was verleden tijd, passe, gedaan, niet meer op terug komen. Totdat Jules Verwoerd zich ermee ging bemoeien, de meer dan schathemelrijke eigenaar van het Europa hotel en de Club. Naar verluidt heeft hij een cheque getekend en bij haar op tafel gelegd met de mededeling dat ze 'm verder zelf mocht invullen, als ze maar kwam. Het duurde even, maar ze zou dan toch komen. Ze had overigens wel flink wat noten op haar zang: De Yamaha vleugel was niet goed genoeg, er moest een Steinway komen en die mocht alleen door meneer die-en-die gestemd worden. Ze wilde een complete suite in het Europa Hotel en een onbeperkte hoeveelheid van een bekend merk whiskey. Weken van tevoren gonsde Den Haag van de geruchten. De kranten schreven erover, de boulevardpers speculeerde. Dagelijks had ik wel een of andere gup aan de telefoon die wilde weten wanneer de Jazzdiva in de club op zou treden, met wie, en of er al kaarten beschikbaar waren. Toen eenmaal de kaartverkoop van start ging was het bespreekbureau in no-time uitverkocht. Verwoerd heeft gesmeekt om een tweede optreden maar de diva bleef onverbiddelijk; slechts een enkele avond zou zij de toetsen beroeren. Intussen deed ik wat huiswerk. Mijn vader was van haar generatie en kon alleen maar in blinde adoratie over haar spreken. Chris Smildiger was wat genuanceerder. Volgens hem stelde het allemaal niet zoveel voor. Vergane glorie, terend op een goede naam van vroeger, zei hij. De grote avond was daar. Zenuwachtig drentelden vele bekende figuren uit de Haagse scene heen en weer in de afgeladen club. "Was ze er al ? Nee ?? waar bleef ze dan ?" Natuurlijk was ze er. Ze had zich 's-middags met een vriendin en een hond verschanst in haar suite. Om vijf uur was er al een derde fles whiskey naar boven gegaan. De Jazzdiva wist er wel raad mee. Het optreden zou om een uur of tien beginnen, maar om half elf had ik nog steeds geen teken van leven gehad, al was er wel nog een fles naar boven gedirigeerd. Om kwart voor elf, het publiek werd al wat onrustig, kwam er een man naar me toe in absoluut fout pak met een al even verkeerde bril:"Van die elpee moet je nu dat nummer draaien en na twee maten mag je haar aankondigen. Alleen haar naam en meer niet !!" "Dat zullen we nog wel eens zien, arrogante rothond !, dacht ik bij mezelf, Ik ben hier de presentator !" Ik draaide mijn plaatje uit en zette het gewenste melodietje op. Vlak voor het einde van de tweede maat deed ik een fade-out en zei: " Dames en Heren... Back where she belongs !!!! Miss Pia Beck !!!!" En op dat moment dacht ik dat de wereld verging. Donder, Tering en Bliksem braken los. De vloer begon akelig door te buigen op het gestamp van het uitzinnige publiek.... en ze had nog geen noot gespeeld !!! In een overdreven pottig broekpak met grote bloemen strompelde de Diva naar voren. Zich onderweg regelmatig vastklampend aan tafeltjes en toeschouwers. "Ze is stomdronken !, hoorde ik Agaath naast me steunen. "Welnee..zei het foute pak, hooguit een beetje aangeschoten !" De diva beklom met enige moeite het podium en met nog iets meer moeite de pianokruk. Ze testte de zangmicrofoon professioneel met een flauw grapje en toen voltrok zich het wonder dat Pia Beck heet. Ze sloeg twee noten aan en het publiek brak het laatste restje van de club af: Pia's Boogie ! Alsof ze in een enkele seconde dertig jaar jonger werd ....en nuchter. Geconcentreerd vlogen de vingers over het klavier, geen noot ernaast. Het was een prachtige onvergetelijke avond in Scheveningen. De Diva zong zo vals als een krolse kater, maar dat werd haar door het uitzinnige publiek graag vergeven. Na vier toegiften mocht ze dan eindelijk weer naar haar suite met uitzicht op de eeuwige Noordzee. Die ruiste voort, die had het allemaal al eens eerder gezien.

In 1944 zat Pia met de Millers in Arnhem tijdens de para landing en de branden in de stad en zij met haar groep hielpen blussen en zaten op de daken. In 1948 kwam ze naar Soerabaja met de Millers en gingen we op tournee. Ik vond haar terug na mijn repatriatie op het Gevers Deijnootplein en spendeerde vele guldens in haar tent in lange nachten van jazz and cocktails. En reed naar Chicago een week-end om haar in de Blue Note aan te juichen. Vele paralellen door de jaren. Have a good trip... Charles

Pia en Marga waren de moeders van mijn liefste jeugdvriendje,Gino.Wat heb ik het fijn gehad bij hen : springen op het grote bed,gekookt eitje op zondagmorgen,met de open auto naar Zandvoort,hondje spelen naast Boogie en...(naam vergeten van de andere hond),en wat was het erg,dat ze allemaal verhuisden naar Torremolinos!Gino en Remo : sterkte en veel liefs!

Lieve Pia, Wij hebben samen gemusiceerd, gegeten, gedronken, plezier gehad en onenigheid gehad. Door jou zijn wij in Spanje terechtgekomen, of dat nu zo´n goed idee was betwijfel ik, maar toch. Je vertelde mij enkele weken geleden dat je het leven zonder onze lieve Marga niet meer zag zitten, ik begreep jou. Je vertelde me ook dat het je zo´n verdriet deed dat je hele familie, op Gino na, niets meer van zich liet horen, onbegrijpelijk. Jouw laatste CD “Beck Af” zal er nooit meer komen, maar jouw kussentje, wat je zo geestig Beckseat noemde, licht op mijn bureaustoel. Gelukkig ben je de laatste tijd goed verzorgd door dat lieve echtpaar en Gino. Pia, als er een hiernamaals is, liefs aan Marga en Swing It Out. Liefs, Theo.

Ik heb van je genoten van je optredens in Scheveningen en in de Blue Note op het Leidse Plein in de jaren '50 en van je geweldige performance bij 'De Millers' met oa Eddie Doorenbosch. Je Boogie Woogies waren ongeevenaard...grandioos in 1 woord..... je had de looks van Doris Day. In 1966 bezocht ik je met mijn verloofde in Torremolinos, waar je eigen theatrer had....! We zullen je niet vergeten...! Op je sterfbed zei je tegen Gino... 'Wil je de kapper afbestellen...ik ga dood. Verenig je weer met je lieve Marga..... het ga je goed.... en laat wat van je horen.... als het kan!

A great Lady , and a fantastic performer. I have fondmemories of the time we worked together in theBIrd's Club in Amsterdam in the late sixties. What a wonderful time it was. I'll always cherish thosememories. And Pia you'll still be wowing up therewith your inimitable music and also again with yourtrue love

Pia ik heb je gezien en gehoord op het Leidse plein en in Scheveningen. Heb je opgezocht in Torremolinos Spanje in 1966, heb genoten van je performance bij de Millers, je was een kei op de piano...ongekend die Boogies, die uit je vingers stroomden....Verenig je weer met je Marga en laat nog eens wat van je horen...indien mogelijk!

Pia je was geweldig.Heb jaren van je heerlijke muziek genoten.Hoop dat je nu samen daarboven weer bent met je grote liefde Marga.Adios guapa

het was de mooiste tijd voor mijn ouders toen pia in scheveningen optrad vandaar dat ik mij haar herinner mijn condoleances aan de familie hartelijk dank Pia

ik heb een aantal jaren geleden haar persoonlijk mogen ontmoeten tijdens een middag-miniconcert zeer intiem met hooguit 50 gasten in toen nog het restaurant chalet in rotterdam bij de euromast,en we hebben haar allemaal mogen spreken ze had de volle aandacht voor iedereen en op de foto natuurlijk.en ik heb haar meerdere malen zien optreden op het north-see jazz festival toen nog in den haag(waar het eigenlijk hoort!)pia je was geweldig

Ik was zo'n 10 jaar toen ik mee mocht naar een concert in Amstelveen van jou. Wij hebben daar nog een gesigneerde elpee van. Nu, 34 jaar later, ben ik nog steeds fan en ben geschokt door het plotselinge overlijden. Voor de familie veel sterkte!En Pia, Boogie Beck from upstairs!

Als jong knulletjes, samen met m'n ouders op vakantie in Scheveningen, heb ik urenlang haar pianospel bewonderd via een klein kelderraampje dat uitkwam op het Gevers Deynootplein. Ze was voor mij het onbereikbare, the highest level "on earth".Samen met Marga zullen ze dit nu "in Heaven" zijn.Je blijft een legende voor me,Rust in vrede, ladies.

Pia, bedankt voor al die prachtige muziek, en door die muziek zullen we je nooit vergeten.Rust zacht samen met Marga, dat heb je zeker verdiend.

Aan de zoon van Pia:Ik herinner mij Pia heel goed toen ze nog speelde in Scheveningen en ik ook in de bar kwam, vele keren zelfs.De laatste keer dat ik haar zag lag ze in het ziekenhuis Bronovo hier in Den Haag en daar ben ik vrijwilligster en kon ik haar dus iets te drinken aanbieden, een waar genoegen!Ik wens u veel sterkte toe, 2 overlijdens achter elkaar is vreselijk.Hartelijke groet, Ineke v.Koesveld

je was mijn jeugd en ouder dom de mens verlaat deze wereld gelukkig heb jij het mooie waar je zo goed in was voor ons achter gelaten hoop er nog een poosje van te genieten moge de vleugellen van de muziek je begelijden en de vreugde die er in zat in de mensen laten voort bestaan.jij straalde rust/en vrolijkheid uit.liet de mens ook weer lachen.laat jou ritme in de mens voort bestaan dan zijn er veel gelukkig.(brand een kaars voor je) ko-schuitemaker

Een vak Vrouw is heen gegaan, zal nog heel lang inmijn geheugen blijven. Bedankt Pia voor je mooiemuziek.

ik heb mijn hele leven van je genoten.een tweede moet er nog geboren worden als persoon ben je weg nu maar jouw muziek leefd door

IK WERD ALTIJD VROLIJK VAN HAAR PIANO MUZIEK. VERLIES VAN EEN FIJNE VROUW. GECONDELEERD VOOR DE NABESTAANDE.. INEKE.

ik zal nooit de gezellige tijd vergeten in de flying dutch man wat een heerlijke tijd .

waar is de tijd dat we stiekem door het raampje op het Leidseplein keken toen ze daar in de Flying Dutchman speeldeLater heb ik haar persoonlijk leren kennen toen ze veel naar Malaga vloog en daar in haar eigen NOTTE AZUL speelde Ze was apart en uniek Pia rust zacht

Pia rust zacht en bedankt voor al het mooie toetsenwerk waar menig mens met plezier naar luisterde als je speelde Voor haar zoons en verdere nabestaanden veel sterkte met dit verlies

Met oprechte deelneming nemen we afscheid van een legende. Iemand die als voorbeeld van emancipatie en vrijheid van sexualitiet een voorbeeld was. Pia je was een voorbeeld voor mij. We gaan je missen, maar beeld en geluid blijven bestaan. Dat is jouw nalatenschap....gracias amigo.

een fantastiche vrouw en een lief mens is van ons heengegegaan rust zacht lieve pia en geniet samen boven nog maar van elkaar

Klassieke beelden van Pianovirtuoos Pia Beck

Rust zacht lieve Pia

Ze was een waar Jazz virtuoos. Rust zacht Pia.